- исобат
- [اصابت]а1. кит. расидан, дуруст расидан, рост омадан: исобати қуръа ба номи касе2. ба ҳадаф расидан, ба нишон расидан (-и тир)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.